Ülkenin geleceğini şekillendiren eğitim politikalarıdır. Bu politikaları belirlemeden önce eğitim alanında mevcut durum analizi yapılarak yeni dünya düzenine göre öncelikler belirlenmelidir. Elde edilecek veriler ve pandeminin etkileri konusundaki uluslararası raporları da dikkate alarak tüm paydaşların katkı sağlayacağı çalışma yapılmalıdır. Üniversiteler, sendikalar, ekonomik örgütler, birlik ve derneklerin katılımı ile eğitimde seferberlik başlatılmalıyız.
Yeni Dünya düzenine kendimizi hazırlamalıyız. Eski eğitim algısı ile eğitim politikaları yürütecek her ülke çocuklarımızın geleceğinden tüketecektir. Çünkü rekabet edebilecek insan kaynağını hazırlayamayacak ülkeler hem ekonomik hem sosyal hem de siyasi anlamda rekabetten geri kalacaklardır.
COVID-19 Pandemi döneminde yaşananların eğitim açısından değerlendirildiğinde, daha önceki sistemi yavaşlatan hantal siyasi ve bürokratik idari uygulamaları yeniden düzenleme gerekliliğidir. Eğitim politikaları için yeni düzenlemeler sadece okul binalarının dezenfekte edilmesi veya online ders materyali hazırlamak değil aynı zamanda eğitim sisteminin de yeni normal olarak kabul edilen “uluslararası rekabet edebilen insan kaynağını yetiştirebilecek” eğitim sistemini yeniden düzenlenme fırsatı olarak değerlendirilebilir.
Dünyada pandemi ile birlikte eğitime ara verilmesi başlangıçta eğitimcileri ve eğitim paydaşlarını endişeye düşürmüş ve yeni oluşan duruma uyum sürecinde bazı kurumsal sorunlar yaşanmıştır. Yaşanan bu sorunların başlıca sebebi daha önce benzer bir süreç tecrübe edilmemesinden kaynaklanmıştır. Dünya genelinde elde edilen deneyimleri ve önerilen fırsatları belirlemek için uluslararası raporların incelenmesi daha kapsamlı bir fikir oluşturması açısında önemlidir.
Pandemi döneminde eğitim (Buheji & Ahmed, 2020) konulu araştırma bulguları ve Uluslararası kuruluşlar (OECD-UNESCO-Dünya Bankası, 2020) ‘ın hazırladıkları raporlar incelenmiştir. Ülkemizde Mart 2020’de etkisi görülen pandemi ile Eğitim Dosyasi ekibi tarafından Temmuz 2020’ den itibaren KKTC’ de “Pandemideki Eğitim Sorunları” konusunda eğitim paydaşları (okul yöneticileri, veli, öğretmen, öğrenci, akademisyen, sendika temsilcileri)’ın görüşleri derlenmiştir. Ayrıca, Bulansa Ltd- Net Danışmanlık ve Araştırma (Aralık 2020) tarafından yapılan “Pandemi Sürecinde Uzaktan Eğitim” konulu telefon yöntemiyle yapılan araştırma sonucları temel alınmıştır. İlgili araştırma raporları incelendiği zaman birçok ülkede olduğu gibi ülkemizde de benzer sorunlar tespit edilmiştir.
Covid-19 salgın döneminde eğitimde yaşanan sorunlar tartışılırken, bazı fırsatları da görebilmek gerekir. Özellikle, uluslararası ilgili raporlar ve ülkemizdeki araştırma sonuçları incelendiğinde 110 ülkenin eğitim alanında ortak sorunları çok yönlü olarak 5 temada:Öğrenme ve öğretme süreci, Sağlıklı beslenme, Paydaşlar, Psikoloji ve alışkanlıklar ve Teknoloji açısından ele alınmıştır. Ülkemiz eğitim alanında da sorunların birçoğu ön görülebilir sorunlar olduğu görülürken, bazı sorunların pandemi önceside yaşanılan sorunlar olması açısından dikkat çekici yönleri ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda pandemi döneminde ortaya çıkan ortak sorunlar:
- Öğrenmenin kesintiye uğraması,
- Öğretim ve eğitim arasındaki farkın daha çok anlaşılır olması,
- Öğrenci beslenme alışkanlıklarının bozulması,
- Uzaktan eğitim ve hazırlıksız yakalanan ebeveynler ve öğretmenler, uzaktan öğrenmeyi oluşturma, sürdürme ve geliştirmede zorluklar yaşanması,
- Yüksek ekonomik maliyetlerin oluşması,
- Üst sınıflarda okul bırakma oranlarındaki artış,
- Öğrenmeyi ölçmede zorluklar-ölçme ve değerlendirme yöntemleri. Karne verme tartışması,
- Sosyal izolasyon ve öğrencilerin öğrenme kayıpları olarak ortaya çıkması,
- Çocuk bakımında boşluklar,
- Öğretmenler için karışıklık, zaman yönetimi ve stres,
- Açık kalan okullar ve okul sistemleri üzerinde artan kamuoyu baskısı,
- Aile içi nitelikli zaman geçirme yönünde ailelerin stresi,
- Çocuğa karşı şiddetin artması,
- Öğretmen ve okul yönetiminin velilerle sağlıklı iletişim kuramaması,
- Müfredat yetersizlikleri ve ailenin ne yapacağından emin olamaması,
- Teknoloji bağımlılığı riski oluşması,
- Özel eğitim gereksinimi aln çocukların fizyoterapi ve psikolojik danışmanlık desteğinin azalması,
- Sosyal ve kültürel derslerin etkin şekilde uygulamalı olarak yapılamaması,
- Öğrenci ve öğretmenlerin teknolojik yetersizliklerinin eğitimde fırsat eşitsizliği olarak belirlenmiştir.
Bu sorunların çözümü yönünde politika oluşturuculara ve eğitimcilere büyük görevler düşmektedir. Yaşadığımız sorunlar ile birlikte sorunların bizlere işaret ettiği bazı fırsatların olduğunu da söyleyebiliriz. Bu fırsatları gelecek hafta kaleme alarak sorunların çözüm önerilerini de sunacağım.
“Geleceğimiz olan çocuklar adına umutlarımızı söndürmeyecek bir meşale yakmalıyız”.
