Bu nice okumaktır

Fi tarihiydi; Mehmet Bolkan Hocamızla Güney Lefkoşa’daki GSP adlı stada konuşlandık; Şaka gibi, sağımızda Galler’in 100 milyon Euro’luk adamı Gareth Bale’i, solumuzda ise Euro cinsinde 50’lik Aaron Ramsey’i vardı. Bu arkadaşlar da kesmedi, hemen iki gün önüne yine bir Belçika maçındaydık; Fellaini, Hazard, Courtois, Kompany, Denbruyne ve saz arkadaşları vardı.

Tüm gözlerin pasları silindiği esnada adını öğrenemediğimiz bir Rum spor gazetecisi arkadaşa Kıbrıs Cumhuriyeti futbolcularının ortalama yıllık aldıkları parayı sorduk. O da “Re file (Be gardaş)” merkezinde yıllık ortalama 250-300 bin Euro dedi. Daha yeni yetmeler de 50 ile 100 arasında topa vuruyormuş. O anda bizim taraftaki fiyatlarla mukayese edince “Vay gâvvolem vay” olduk yine/yeni/yeniden.

Eskiden tahsil en öndeydi ya, vahşi kapitalizm dedi ki “Artık para konuşur, bırakın bu okuma fasılları karın doyurmuyor”. Özetle madde zenginliği cehaleti gölgeler mi? Maalesef evet. Böyle düşünenlerle hemfikir miyiz? Asla! İşte, yabancı dilde karşılığı olmayan bir kelime olan ‘Gönül’, eğitim ve de öğretim sürecinin yegâne anahtarıdır bildik.

Neyse, iyi saatte olsun dünyaca ünlü tarihçi ve de çok değerli YDÜ Rektörümüz Prof. Dr. Ümit Hassan Hocamız; “Oğlum Nazım, sadece âlim olmak yetmez, ârif de olmalısın” demişti bir sohbette. Ümit Hocamız yanında haddimi aşmadan ek olarak âlim ve ârif olmak kesmez; Haddimizi de bilmeliyiz nâçizane.

E başka? Sonrasında Gönül Adamı Yunus’umuz devreye girecektir; “Yunus Emre der hoca; Gerekse bin var hacca; Hepisinden iyice; Bir gönüle girmektir” demişti Usta. Aksi mi? Aksinde “Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır”.